W trakcie zjazdu American Society of Hematology (ASH) w Orlando podczas sesji ustnej prof. Agnieszka Wierzbowska przedstawiła naukowe podsumowanie prospektywnej oceny mierzalnej choroby resztkowej (MRD) metodą wieloparametrowej cytometrii przepływowej (MFC; LAIP, centralna weryfikacja; dodatniość ≥0,1% zgodnie z ELN) w randomizowanym badaniu fazy 3 PALG-AML1/2016 (NCT03257241) u chorych na nowo rozpoznaną AML w wieku 18-60 lat.
Do badania włączono 439 pacjentów; 428 rozpoczęło indukcję (DA-90 lub DAC), a złożoną remisję (CR/CRi/CRp) uzyskano u 72,4% po 1-2 cyklach, bez różnic między ramionami. MRD oceniano po indukcji (MRD1) oraz po pierwszej konsolidacji (MRD2) i kolejnych etapach leczenia. Niewykrywalną MRD w grupie cCR (MRD-) uzyskało 89,1% chorych.
Po pierwszej konsolidacji 116/131 (89%) pacjentów nie zmieniło statusu MRD; 109 pacjentów pozostało w stanie MRD-, a 7 (5,3%) w stanie MRD+. Przejście z MRD+ na MRD- odnotowano u 9 pacjentów (6,9%), a z MRD- na MRD+ u 6 (4,6%) pacjentów. Mutacja FLT3-ITD i złożony kariotyp wiązały się z niższym prawdopodobieństwem osiągnięcia MRD1 i MRD2. Kinetyka MRD wpływała na OS: Mediana OS nie została osiągnięta w grupie MRD1-/MRD2- i MRD1+/MRD2-; w grupie MRD1-/MRD2+ wyniosła 9,9 miesięcy, zaś w grupie MRD1+/MRD2+ 27,8 miesięcy.
Zatem konwersja MRD1-/MRD2+ wiązała się ze znacząco krótszym OS w porównaniu z innymi grupami. Kluczowym wynikiem było wykazanie niezależnego znaczenia MRD po pierwszej konsolidacji: w modelach wieloczynnikowych uwzględniających alloHSCT wykrywalna MRD2 wiązała się z krótszym przeżyciem całkowitym (HR 2,32; p=0,034) oraz krótszym przeżyciem wolnym od nawrotu (HR 2,05; p=0,012). Wyniki wskazują, że punkt MRD2 może stanowić praktycznie użyteczny moment stratyfikacji ryzyka i planowania dalszej strategii leczenia w AML.
Bibliografia: abstrakt badania PALG-AML1/2016 (ASH, Orlando), Presentation ID 344.
Autor publikacji: Dr n. med. Aleksandra Gołos
